martedì 23 settembre 2014
mercoledì 17 settembre 2014
SENJALI
Një djalë i ri ishte ulur vetëm në autobuz dhe mbante te fiksuar shikimin e tij nga dritarja .Ishte pak me shume se 20 vjec dhe ishte i pashem,një fytyrë me tipare shume delikate. Një grua u ul pranë tij . Duke shkëmbyer disa fjale rreth motit të ngrohtë te kesaj pranvere, i riu papritmas, i thote: "Kam qene në burg për dy vjet,dola këtë mëngjes dhe po kthehem në shtëpi. Fjalët i dilnin si një lumë i terbuar, ndërsa tregonte historine e tij se si ai ishte rritur në një familje të varfër, por të ndershëm edhe si aktiviteti i tij kriminal ju kishte sjelle turp dhe dhimbje te dashurve te tij. Në këto dy vjet nuk kishte dëgjuar asnje lajm prej tyre. E dinte se prindërit e tij ishin shumë të varfër për të bërë udhëtimin per ta vizituar në burgun ku ai po kryente denimin dhe se ata mendonin se ishin shumë injorant për ti shkruar nje leter. Nga ana e tij, kishte ndalur se dërguari letra për shkak se nuk kishte marrë asnje përgjigje. Tre javë para se ai te lirohej, bëri një përpjekje të fundit,nje tentative te dëshpëruar për të kontaktktuar me të atin dhe nënën e tij. Ai u kerkonte falje që i kishte zhgënjyer, ju pergjerohej qe ata ta falnin . Pasi ai u lirua, hipi në ketë autobus që do të conte atë në qytetin e tij dhe autobuzi kalonte pikerisht perpara kopshtit të shtëpisë ku ai u rrit dhe ku prindërit e tij jetonin ende. Në letrën e tij, ai kishte shkruar qe do ti kishte kuptuar arsyet e tyre . Për ti bërë gjëra me të thjeshta, ju kishte thene atyre për t'i dhënë atij një sinjal që mund ta shihte nga autobusi. Nëse ai do te ishte i falur dhe i mirëpritur përsëri në shtëpi ,ata do të kishin lidhur një fjongo të bardhë në pemën e mollës se vjetër në kopsht. Nëse sinjali nuk do te ishte aty, ai do të qëndronte në autobus dhe do të linte qytetin, duke dale përgjithmonë nga jeta e tyre . Ndersa autobuzi i afrohej me shume shtëpise se tij, djaloshi bëhej gjithnjë e më nervoz, deri në ate pikën sa kishte frikë të shikonte nga dritarja, sepse ai ishte i sigurt se nuk do të kishte asnje fjongo te bardhe ne pemen e molles. Pas dëgjimit te historisë se tij, gruaja thjesht i kerkoi : ndero vendin me mua, do të shikoj une nga dritarja. " Autobusi vazhdoi duke kaluar neper qyet dhe në një moment gruaja pa pemën. Butësisht preku shpatullën e djaloshit dhe duke mbajtur lotët, ajo i pëshpëriti :Shiko !!! Shikojee! Ata kane mbuluar të tërë pemen me fjongo të bardhë. "
Ne jemi te ngjashem me kafshët kur vrasim. Jemi të ngjashme me njerezit kur gjykojmë . Jemi të ngjashem me Perëndine kur falim.
Një djalë i ri ishte ulur vetëm në autobuz dhe mbante te fiksuar shikimin e tij nga dritarja .Ishte pak me shume se 20 vjec dhe ishte i pashem,një fytyrë me tipare shume delikate. Një grua u ul pranë tij . Duke shkëmbyer disa fjale rreth motit të ngrohtë te kesaj pranvere, i riu papritmas, i thote: "Kam qene në burg për dy vjet,dola këtë mëngjes dhe po kthehem në shtëpi. Fjalët i dilnin si një lumë i terbuar, ndërsa tregonte historine e tij se si ai ishte rritur në një familje të varfër, por të ndershëm edhe si aktiviteti i tij kriminal ju kishte sjelle turp dhe dhimbje te dashurve te tij. Në këto dy vjet nuk kishte dëgjuar asnje lajm prej tyre. E dinte se prindërit e tij ishin shumë të varfër për të bërë udhëtimin per ta vizituar në burgun ku ai po kryente denimin dhe se ata mendonin se ishin shumë injorant për ti shkruar nje leter. Nga ana e tij, kishte ndalur se dërguari letra për shkak se nuk kishte marrë asnje përgjigje. Tre javë para se ai te lirohej, bëri një përpjekje të fundit,nje tentative te dëshpëruar për të kontaktktuar me të atin dhe nënën e tij. Ai u kerkonte falje që i kishte zhgënjyer, ju pergjerohej qe ata ta falnin . Pasi ai u lirua, hipi në ketë autobus që do të conte atë në qytetin e tij dhe autobuzi kalonte pikerisht perpara kopshtit të shtëpisë ku ai u rrit dhe ku prindërit e tij jetonin ende. Në letrën e tij, ai kishte shkruar qe do ti kishte kuptuar arsyet e tyre . Për ti bërë gjëra me të thjeshta, ju kishte thene atyre për t'i dhënë atij një sinjal që mund ta shihte nga autobusi. Nëse ai do te ishte i falur dhe i mirëpritur përsëri në shtëpi ,ata do të kishin lidhur një fjongo të bardhë në pemën e mollës se vjetër në kopsht. Nëse sinjali nuk do te ishte aty, ai do të qëndronte në autobus dhe do të linte qytetin, duke dale përgjithmonë nga jeta e tyre . Ndersa autobuzi i afrohej me shume shtëpise se tij, djaloshi bëhej gjithnjë e më nervoz, deri në ate pikën sa kishte frikë të shikonte nga dritarja, sepse ai ishte i sigurt se nuk do të kishte asnje fjongo te bardhe ne pemen e molles. Pas dëgjimit te historisë se tij, gruaja thjesht i kerkoi : ndero vendin me mua, do të shikoj une nga dritarja. " Autobusi vazhdoi duke kaluar neper qyet dhe në një moment gruaja pa pemën. Butësisht preku shpatullën e djaloshit dhe duke mbajtur lotët, ajo i pëshpëriti :Shiko !!! Shikojee! Ata kane mbuluar të tërë pemen me fjongo të bardhë. "
Ne jemi te ngjashem me kafshët kur vrasim. Jemi të ngjashme me njerezit kur gjykojmë . Jemi të ngjashem me Perëndine kur falim.
ONE LAST TIME
In my dreams come once again
And take with you one last gift
Then go away like u go permanently
But give me one last kiss ...
Depart, as always, do not turn your head
Get in secret, as the aurora in the morning
You know just disappear, fled slowly slowly
And let the place empty in my bed again ...
One Last Kiss, as a little kid
Give me on forehead as was blessing
Although this means farewell kiss
I will keep at bay, as concerns my soul ..
Copyright Riservato Al Author
KLEANT KACIQI
09/17/2014
UN ULTIMA VOLTA
Nei miei sogni vieni anche un'altra volta
E porta con te un ultimo regalo
Poi vai via come vai solitamente
Pero regalami anche un ultimo bacio ...
Parti come sempre, senza girare la testa
Sparisci in segreto, come l'aurora del mattino
Tu sai solo sparire, fuggi piano piano
E lasci di nuovo il vuoto nel mio letto ...
Sparisci in segreto, come l'aurora del mattino
Tu sai solo sparire, fuggi piano piano
E lasci di nuovo il vuoto nel mio letto ...
Un ultimo bacio, come un piccolo bambino
Dammela sulla fronte come una benedizione
Anche se questo significa un bacio d'addio
Lo stingerò sul mio petto come una piaga dell'anima ..
Copyright Riservato Al Autore
KLEANT KACIQI
2014/09/17
BRENGE E SHPIRTIT TIM
Ne
endrrat e mia hajde edhe nje here
Me bej
edhe nj dhurate te fundit , tani
Pastaj
svanitu, sic ben perhere
Dhe me
ler mua ne timen vetmi ..
Largohu
, si perhere, koken mos e kthe pas
Largohu
fshehtas , si aurora ne agim
Vetem te
zhdukesh di , iken avash avash
Dhe
vendin bosh e le ne kete shtratin tim ...
Nje
puthje te fundit , si nje foshnje te vogel
Ma jep
ne balle si te ishte bekim
Edhe pse
kjo puthje do te thote lamtumire
Une do
ta mbaj ne gji , si brenge te shpirtit tim ..
Copyright
Riservato Al Autore
Kleant
Kaciqi
17.09.2014
martedì 16 settembre 2014
PER DASHURINE E VERTETE
Unë nuk krijoj iluzione për dashurinë
Per kete dashuri qe me rrjedh ne gjak
Dashuri si një dhuratë e marrë
Qe me jep jete , ne cdo tik-tak
Nuk me mjafton vetem te te dua
Unë jetoj vetem për këtë dashuri
Para se të lindja une te doja
Dashuroja edha para se te lindje ti …
Unë nuk e mbaj lidhur me zinxhirë
Fluturoj vetem në të përditshme tonë
Jetoj cdo moment si te ishte i fundit
Keshtu e ushqej dashurine, gjithmone …
Pas cdo stuhie , perfytyroj nje mot
te qete
Nje vjeshte plot parfume e aroma
Dashuria jone s’eshte e persosur
Eshte thjesht dashuri qe buron nga
zemra …
Vetem per dashurine sakrifikohet
vertete
Eshte sakrifica qe ja vlen te besh
Vetem per dashurine jetohet kjo jete
Gjerat e tjera te lene duarbosh …..
By:Kleant Kaciqi 04/09/2014
Per Djalin Tim
Mezi po pres te te shterngoj ne
krahet e mi
Te te tregoj peralla e fabula te
magjepsura
Te jem cdo nate afer djepit tend ,
prane te te rri
Dhe te te ruaj si thesare te
patretura …
Kur te fillosh te hedhesh hapat e
pare
Dhe te belbezosh fjale pa kuptim
Une dua te jem afer teje pa bere
fjale
Se ti je gjaku i gjakut tim …
Sa do te doja qe kur te shkojme ne
plazh
Se bashku te ndertojme nje keshtjelle
te madhe me rere
Ku brenda mos kete as mbreter e as
princer
Por te jesh ti mbreti i botes se tere
..
Do te doja te te dhuroja oqeanet
Gjithe boten te ta fal ne te voglat
duar
Te te krijoj melodi te embla
Te kenduara nga zera te paharruar …
Do te doja te isha per ty nje strehe
Ku ti te ndjehesh i sigurt gjithmone
Nen krahet e mi kurre te mos kesh
frike
Por te ndjehesh gjithmone i forte,
kampion.
BY: KLEANT KACIQI
Mire se vjen ne boten time
Ne kete univers qe s’ka mbarim
Je nje copez e zemres sime
Te te shoh pres me padurim
Shpirt e zemer ngazelluar
Kete ndjenje shpirti ma dhuron
Si nje engjell te parajses
Kjo zemer shume po te kerkon …
S’ka me vend per trishtim
Fytyra qeshur nga deshira
Kur pas nates zbardh agimi
Pas cdo te keqeje vjen e mira ..
Miresevjen ti tek une
Ketu jam dhe po te pres
Nga e mira shume gezohem
Nga gezimi zemra qesh
Je si perle, ke shume vlere
Je si nje djamant i kulluar
Mezi pres te te ledhatoj me dore
Ne gjoksin tim per te te shternguar
Te te marr ne gjoksin tim
Te te puth shume, si kurre me pare
Miresevjen ne boten time
Duke qeshur e duke qare
Miresevjen, ketu une jam
Cdo moment mendjen tek ty e mbaj
Qe te te shoh , prandaj jam gjalle
Nje jete te re me ty te filloj
Kur te vije ajo dite
Edhe qielli do te qeshe
Engjejt do te hedhin valle
Zemrat tona do te ngrihen peshe …
Miresevjen ti tek une
Jeten time ke ndryshuar
Gezimi im rrjedh si lume
Ne detin e lumturis jam duke lundruar
Si djelli i mengjesit qe cdo dite nga kodrat del
Sot edhe Zoti eshte me ne edhe me ty.. EMANUEL ..
By : Kleant Kaciqi
Iscriviti a:
Post (Atom)